'bir an'ı kadraja hapsetmemle birlikte pek çok övgünün, iltifatın muhattabı oldum. bir ara sizinle de birkaçını paylaşcam. fotoğraf çekmenin hayatımdaki ikinci büyük aşk olduğunu farkettim. artık makinamsız şurdan şuraya gitmez oldum. hayata şöyle bakıyorum.
şu yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz gibi işte. iki iltifat aldım diye de hemen büyük sanatçı havalarına girdim. şımardım. ayıp ayıp.
bir de ben bugün çok sinirlendim yine. devianttaydım bir bakıyım kim ne yapmış dedim. bir kazmanın journali takıldı gözüme. deviant ahalisine vermiş veriştirmiş bu kendine cool kardeşimiz. neymiş hergün bir memur maaşı harcayan iki milyarlık fotoğraf makinasıyla gezen adamlar melankolik journal yazıyorlarmış. sanane be adam. sen iki göğüs iki bacağı sanat diye gözümüze sokuyorsun ya. biz sana journalla felan giydiriyor muyuz öyle. ağzımızı bozuyor muyuz. sonra bu kadar mı basit dünyan, "para var huzur var anasını satıyım" bu mu bütün olayın. bütün üyeler bu dibidiği memnun etmeye girmiş devianta sanarsın. bunları kendisine de yorum olarak yazdım. zeka fakiri birşey bulamayınca dedi ki; " sus lan boy fakiri " e bravo dedim. anasınıfı zeka seviyesinde bir tartışma olacak belli ki. ay nasıl sinir oldum.
bu arada kurban bayramına da az kaldı demi. İstanbula gitcem ohhh.
neyse bugüne bu yeter, yarına daha beter. hoşçakalın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder